Field of Glory II: Medieval - Storm of Arrows (DLC) (PC) (klucz STEAM)

Aby zagrać w tę zawartość, wymagana jest podstawowa wersja gry Field of Glory II: Medieval na Steam.

Od początku XIV wieku dominacja konnego rycerza na polu bitwy była coraz bardziej kwestionowana przez rosnącą siłę piechoty. Flamandzcy włócznicy pod Courtrai w 1302 r. i Szkoci pod Bannockburn w 1314 r. pokazali, że stabilna stopa może pokonać konnych rycerzy. Jednak to angielskie użycie zmasowanych łuczników w połączeniu ze zsiadłymi zbrojnymi zdominowało zachodnioeuropejskie pola bitew przez resztę XIV wieku i aż do XV wieku.

Podczas wojny stuletniej, od 1337 do 1453 r., francuscy rycerze ponieśli szereg katastrofalnych porażek z rąk tej kombinacji. Po Crécy w 1346 roku francuscy rycerze byli w dużej mierze zmuszeni do walki pieszo, aby zminimalizować ich podatność na burzę strzał. Ostatecznie, unikając zaciekłych bitew i koncentrując się na zdobywaniu ważnych miast i zamków, Francuzi wygrali wojnę i wypędzili Anglików z prawie wszystkich terytoriów kontynentalnych.

Angielscy łucznicy również zapuszczali się do Włoch i Hiszpanii jako najemnicy lub sojusznicy, ale działania wojenne w tych krajach nadal rozwijały się raczej inaczej niż w pozostałej części Europy Zachodniej. Włochy w tym okresie były jeszcze zbiorem małych niepodległych państw. Piechota milicji komunalnej straciła na znaczeniu i została zastąpiona przez Condottieri jako główna siła armii włoskiej. Byli to kapitanowie najemników, których zatrudniano do zapewnienia kompanii profesjonalnej kawalerii pancernej, a czasem piechoty.

W Hiszpanii duże chrześcijańskie królestwa Aragonii, Kastylii i Portugalii dzieliły Półwysep Iberyjski z muzułmańskim królestwem Granady. Oprócz walk między sobą i wielu wojen domowych, od czasu do czasu dochodziło do konfliktów z islamskimi mocarstwami Afryki Północnej. Hiszpańscy zbrojni nadal zwykle walczyli na koniach, podczas gdy lekka kawaleria była nadal liczniejsza niż gdzie indziej ze względu na wpływ działań wojennych przeciwko armiom muzułmańskim.

W międzyczasie szwajcarskie kantony potwierdzały swoją niezależność od rządów feudalnych. Początkowo ich zmasowane kolumny piechoty opierały się na morderczej halabardzie i dogłębnej znajomości własnego górzystego terenu.

Dalej na wschód Krzyżacy nadal walczyli z pogańskimi Litwinami, ale w 1386 r. wielki książę litewski Jagiełło przyjął chrześcijaństwo i został królem Polski przez małżeństwo z dziedziczką Jadwigą. To usunęło religijne uzasadnienie działań Zakonu w regionie i dało ich wrogowi ogromny zastrzyk potencjału militarnego. Zakon Krzyżacki poniósł poważną klęskę z rąk Jagiełły i jego wojsk polsko-litewskich w bitwie pod Grunwaldem (Tannenburg) w 1410 r. Złota Orda nadal dominowała nad księstwami ruskimi, ale pierwsze zmiany nastąpiły w 1380 r., kiedy Mongołowie zostali pokonani pod Kulikowo.

W XIV wieku w całej Europie pojawiła się artyleria prochowa, która zyskała na znaczeniu. Początkowo duże bombardy były używane głównie do prac oblężniczych, ale stopniowo zaczęto używać mniejszych dział również w bitwach polowych.

*Cechy:*

• Relacja dla następujących narodów i frakcji od 1270 rne do tuż przed wprowadzeniem taktyki szczupaków w stylu szwajcarskim i husyckich wozów wojennych: Anglo-Irlandczycy, Aragończycy, Austriacy, Berberowie (Hafsydzi), Berberowie (Marinidowie), Czesi, Bretończycy, Burgundzki, kastylijski, duński, angielski, florencki, wolny kanton, wolna kompania, francuski, niemiecki (armie cesarskie, feudalne i miejskie), granatowy, węgierski, irlandzki, włoski (Guelf), włoski (gibelin), litewski, Niderlandy, mediolański , nawarski, neapolitański, papieski, polski, portugalski, ruski, szkocki, szwedzki, szwajcarski, tatarski, krzyżacki, wenecki, walijski. Każdy z nich ma swój własny sztandar oparty na historii.
• 45 nowych jednostek z XIV i XV wieku.
• 95 dodatkowych list armii, pozwalających na tworzenie historycznie realistycznych armii dla każdej z powyższych frakcji i ich sojuszników w różnych terminach w tym okresie, co zwiększa łączną liczbę średniowiecznych list armii do 241. Ponadto armie mogą zawierać kontyngenty od historycznych sojuszników. Daje to około trzysta tysięcy permutacji. Nigdy nie zabraknie Ci nowych pojedynków do wypróbowania.
• 8 innych scenariuszy historycznych obejmujących kluczowe starcia z tego okresu w epickiej skali: Courtrai 1302, Laupen 1339, Crécy 1346, Kulikovo 1380, Aljubarrota 1385, Castagnaro 1387, Grunwald 1410, Agincourt 1415.
• 48 kolejnych historycznych pojedynków dodanych do trybu szybkiej bitwy, zwiększając ich łączną liczbę do 198, rozgrywanych z dowolnej strony.
• 5 bardziej historycznych kampanii, obejmujących głównych przywódców i konflikty epoki: Wojna stuletnia (angielski), Wojna stuletnia (francuski), Sir John Hawkwood, Henryk z Trastámara, Władysław II Jagiełło.
• Kampania piaskownicy została rozszerzona o wszystkie nowe listy armii, co pozwala ci poprowadzić dowolny naród (i jego historycznych sojuszników) przeciwko dowolnemu innemu narodowi (i ich sojusznikom) – dając ponad osiemdziesiąt tysięcy kombinacji.
• Moduły Zakrzywienia Czasu rozszerzone o wszystkie nowe listy armii.